Net als in zijn vorige boek, Tot in de hemel (The Overstory), schrijft Powers in Verwilderd (Bewilderment) over mensen en, hun omgang met, de natuur. Ging het in dat vorige boek vooral over bomen en het wood wide web (het ondergrondse web van wortels, schimmels en talloze andere organismen), in Verwilderd gaat het met name over dieren en de manier waarop wij ze behandelen.
Precies tien weken geleden ging ik in quarantaine vanwege corona(achtige) klachten. Nu durf ik, heel voorzichtig, te zeggen dat ik van die klachten misschien wel genezen ben. Ik heb geen terugvallen, geen verhoging, geen gesnotter, griephoofd en benauwdheid meer. Nu moet ik alleen nog even herstellen van het ziek zijn.
In zelfquarantaine. Volgens de strikte betekenis de laatste dag dus maar zo voelt het niet. Soms wel, dan lijkt alles beter, heb ik weer energie en kan ik letterlijk weer dieper en opgelucht ademhalen. En ga ik wellicht even naar buiten, veilig op ruime afstand van alles dat leeft en vrolijk voorbij snelt, fietst, rent, skate en springt. Eenmaal weer thuis is het meestal zaak zo snel mogelijk de bank te bereiken om te gaan liggen.
In zelfquarantaine. Nog 12 dagen te gaan als ik het letterlijk zou nemen. Quarantaine betekent immers afzondering voor veertig dagen, ook wel gebruikt in de betekenis van wapenstilstand. Onderhand hoop ik dat ik aan veertig dagen genoeg heb.
In zelfquarantaine. Hoewel ik afgelopen week een keer naar het bos tegenover mijn huis ben geweest omdat ik thuis helemaal flipte. Daar zoveel mogelijk alle andere mensen trachten te ontwijken. Iets waar ik gelukkig getraind in ben.
Vandaag is dag 20 van onze fietstocht van de Nederlandse grens via de Duitse waddenkust en dan dwars doorsteken naar het oosten om in Puttgarden de boot naar Denemarken te nemen en dan naar het westen via diverse Deense eilanden terug naar huis. De zon schijnt al de hele weg dus we zijn al superbruin. En blij natuurlijk want vakantie, de hele dag buiten fietsen, lekker onderweg allerlei nieuwe veganistische hapjes uitproberen, alle biowinkels afstruinen en leuke mensen ontmoeten.
Voor veel mensen die, net als ik, lijden aan iets chronisch; ziek, moe, depressief of behept met iets anders dat leven in deze maatschappij moeilijk maakt, verandert er minder deze dagen dan voor de doorsnee ‘gezonde’ persoon.
Niet dankzij maar ondanks bijna twee weken griep is gelukt om afgelopen maand acht boeken gelezen. Met een deel daarvan was ik al eerder begonnen dus dat schoot lekker op. Niettemin een mooi resultaat. Al zeg ik het zelf.
Vanwege een steeds pijnlijkere chronische overbelaste schouder lukte het op een gegeven moment niet meer om mijn rechterarm te gebruiken. Fysiotherapie en pijnstillers hielpen niet. Tijd voor drastische maatregelen. Niet meer fietsen en het gebruik van pen en computer tot het minimum beperken om de meest belangrijke dingen te kunnen blijven doen. Mezelf verzorgen en koken. Lees verder Nutritariër→
– De bus die rechtstreeks naar het ziekenhuis gaat rijdt 4 keer per dag, alle vier de ritten zijn tussen 7 en 9 uur ‘s morgens. Hij zat de afgelopen dagen propvol met zo op het eerste gezicht vooral veel personeel, studenten en een paar patiënten. Afgelopen maandag was hij meer dan 5 minuten te vroeg. Lees verder O & o 28 februari 2018→