Plastic thee

Iedereen kent ondertussen wel de plastic soep, een heerlijk mengsel van plastic en ander afval, visnetten, restanten kleding, cosmetica en verzorgingsproducten, fijnstof van verkeer, weggegooid spul en nog veel meer. Dit alles samengeklonterd tot een drijvende massa met een geschatte oppervlakte van 700.000 km2 tot meer dan 15 miljoen km2 in de Grote oceaan. Een variëteit van grote brokken tot micro- en nanodeeltjes.

Lees verder Plastic thee

Benedenwereld – Robert Macfarlane recensie

Reizen in de diepe tijd

Eindelijk is het me gelukt een boek van Macfarlane te lezen. Er staat er al jaren een in de kast te wachten maar deze nieuwe was eerst aan de beurt, geïntrigeerd als ik was door het onderwerp. Macfarlane schrijft over landschappen dus over natuur, en mensen. Benedenwereld duikt onder het landschap, de bodem in. En die bodem blijkt helemaal niet zo ‘rotsvast’, zo solide te zijn als ik dacht.

Lees verder Benedenwereld – Robert Macfarlane recensie

(Niet) gelezen in 2019

Het afgelopen jaar heb ik 63 boeken gelezen. Een stuk of 5 boeken heb ik weggelegd omdat ze me niet genoeg boeiden. Minder gelezen dan ik had gepland en beduidend minder dan ik er in 2019 in mijn bezit heb gekregen, dat waren er 138. Op die manier wordt de stapel alleen maar hoger.

Lees verder (Niet) gelezen in 2019

Solastalgie

‘De term die Glenn Albrecht in 2003 muntte voor een ‘vorm van psychisch of existentieel lijden als gevolg van milieuveranderingen. (Glenn Albrecht, Solastalgia, a New Concept in Human Health and Identity’, Philosophy Activism Nature 3 (2005), p. 41-44; p.43)’ … Een woord voor het verdrietige gevoel van mensen in een landschap dat om hen heen verandert door factoren waarop ze geen greep hebben. … Solastalgie is een symptoom van modern onbehagen, dat ontstaat doordat een vertrouwde plek onherkenbaar veranderd door klimaatverandering of door toedoen van de industrie.’ (Robert Macfarlane, Benedenwereld, p. 328-329)

Lees verder Solastalgie