Hoe de natuur, wetenschap en traditionele kennis ons leren respectvol met de aarde om te gaan – Robin Wall Kimmerer
Toen ik een jaar of zeven was wist ik het zeker, ik zou later indiaan worden. Dit was nog ver voor termen als Native Americans en oorspronkelijke of inheemse bewoners gemeengoed werden. Ik weet het nog precies, we waren met ons gezin naar het bos geweest en zaten in de bus terug naar huis toen mijn ouders me uitlegden dat dat niet mogelijk was. De hele weg naar huis en nog lang daarna was ik hier intens bedroefd over. Maar nu, tientallen jaren later kwam dit boek op mijn pad. Niet dat deze kinderdroom nu alsnog werkelijkheid kan worden maar de auteur geeft wel richtlijnen om je meer te verbinden met de plek waar je woont, of zoals zij dat zegt: inheems te worden. Door het vertellen van oeroude verhalen laat ze zien hoe de oorspronkelijke bewoners van Amerika omgingen met hun omgeving, zij deden dat op zo’n manier dat die omgeving in stand bleef, duizenden jaren lang. Zo waren ze verzekerd van blijvende bronnen van voedsel, materialen voor gereedschappen, kleding en al het andere wat ze nodig hadden. Ze deden dat door nooit meer te gebruiken dan ze nodig hadden en door alles wat ze gebruikten te beschouwen als een geschenk waarvoor ze dankbaar waren en waarvoor ze altijd iets terugdeden. Ze zorgden goed voor de planten en dieren door de ecosystemen te onderhouden en te koesteren. De ware betekenis van het begrip duurzaamheid.
Net als in zijn vorige boek, Tot in de hemel (The Overstory), schrijft Powers in Verwilderd (Bewilderment) over mensen en, hun omgang met, de natuur. Ging het in dat vorige boek vooral over bomen en het wood wide web (het ondergrondse web van wortels, schimmels en talloze andere organismen), in Verwilderd gaat het met name over dieren en de manier waarop wij ze behandelen.
Een plant, elke plant, elk organisme, wil leven. Elk organisme dat wil leven is daarvoor afhankelijk van anderen. Planten zijn meesters in het creëren van een omgeving waarin anderen graag willen zijn en trekken zo de noodzakelijke relaties aan. Dit kunnen andere planten zijn maar ook schimmels, bacteriën en dieren die nodig zijn om deze omgeving, dit ecosysteem, goed te laten functioneren. Een van de belangrijkste bijdragen van planten is het zorgen voor zuurstof. Maar ze doen nog veel meer. Ze creëren schaduw en vochtigheid, met hun wortels halen ze voedingsstoffen uit de bodem en stellen die weer beschikbaar voor anderen als ze sterven of hun bladeren laten vallen. Ze gaan verbindingen onder de grond aan met schimmels en bacteriën en wisselen met hen voedingsstoffen uit.
Ik wil zo veel mogelijk boeken lezen, zo veel mogelijk kilometers fietsen, zo veel mogelijk films en zien kijken, zo veel mogelijk buiten spelen, zo veel mogelijk en zo goed mogelijk (leren) schrijven, zo veel mogelijk eetbare planten, mosjes, varens, bomen en distels bij naam kennen, zo vaak mogelijk met lieve, leuke mensen gezellig doen, ik wil minimaal 10 soorten groenten bij elke (hoofd)maaltijd eten, ik wil zo gezond mogelijk zijn. Lees verder Ik wil zo veel→