Ik wil mijn stokjes terug

Al vroeg kwam ik in de overgang, halleluja, steeds minder bloedingen met heftige pijnen, krampen en stemmingswisselingen. En steeds minder hoofdpijn en migraine. De opvliegers die ik er voor in de plaats kreeg zijn in vergelijking een lachertje en als het had gekund zou ik dit voor alle ellende begon, ergens in mijn pubertijd, al geregeld hebben. Waarom moet iemand hier doorheen heen als ze van te voren al weet dat ze geen kinderen wil? Waar kan ik een klacht indienen?

Anyway, dat hoofdstuk is uit, dat boek dicht en terug in de kast.

stokjes
stokjes

Dacht ik. Want sinds de achteraf gebleken overbodige operatie waarbij mijn eierstokken en eileiders weggehaald zijn, zijn de hoofdpijn en zijn grote gemene broer migraine weer terug. Weer terug is het elke dag voorzichtig wakker worden om te voelen of ik kan bewegen, op kan staan. Het bonzen als ik me buk of over slecht, hobbelig wegdek fiets. En erger. En dus terug is de angst.

Die is misschien wel het ergste. De angst om dingen niet te kunnen doen, me niet aan afspraken kunnen houden, om mensen teleur te stellen, mezelf teleur te stellen. De angst is nu zelfs nog erger omdat ik geproefd en genoten  heb van een leven met veel minder hoofdpijn. Een leven waarin ik zelfs af en toe vergat hoe het hiervoor was. Een normaal leven, voor zover dat mogelijk is. Ik voel me genept!

2 gedachten over “Ik wil mijn stokjes terug”

  1. Beste Mirjam,
    Ga de confrontatie aan met je angst. Accepteer je angst hij triggert je gedachten, probeer de baas over de mind te zijn en hij niet over jou. Blijf bij wat er is ( ga niet in de weerstand.) dat is al genoeg als je steeds verder gaat denken van wat nu en dit en dat zal de gedachten je overheersen .Hopelijk heb je wat aan deze tips Gr Ome leo

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.