Vroeger, toen ik nog studeerde aan de universiteit, hadden we het daar over de vraag of vorm of vent in de literatuur het belangrijkste was. Waar ging het nou echt om? Het verhaal, de auteur, de vent, of de manier waarop het opgeschreven is, de vorm? Zo heb ik het onthouden tenminste, het zal allemaal heus wel een stuk ingewikkelder zijn geweest.
Volgens Wikipedia, het alleswetend orakel van deze tijd, wordt hiermee de discussie bedoeld die met name tussen de twee wereldoorlogen in Nederland werd gevoerd over het belang van hetzij het literaire werk als losstaand gegeven (vorm) dan wel de “totale inzet” van de persoonlijkheid (vent), oftewel de vermeende tegenstelling tussen stijl en persoon van de schrijver.
Ik weet niet of het antwoord al gevonden is, er consensus bereikt is of dat alle neuzen inmiddels dezelfde richting op staan. Ik weet wel dat ik altijd worstel met de vorm. En soms met een vent. Worstelen is een draad in mijn leven, een thema zogezegd.
Of het nou gaat om mijn dagindeling, mijn uiterlijk, de inrichting van huis en tuin, ik worstel en kom soms boven om adem te halen. Op dit moment worstel ik met de vorm voor de verzameling losse scenes, dialogen, thema’s, achtergronden en losse aantekeningen en opmerkingen die ik geschreven heb tijdens de nano maand.
De bedoeling is om hiervan een goedlopend verhaal te maken maar ik krijg de vorm niet te pakken en daarom zit ik vast. Kan niet voor- of achteruit. Moet het chronologisch, hoeveel hoofdpersonen zijn er eigenlijk, schrijf ik het in de verleden of de tegenwoordige tijd, of beiden, afhankelijk van personage en tijdstip?
Ik ben bang dat het nog wel even zal duren voor deze bestseller in de boekhandel ligt, de top tien van meest verkochte boeken bestormt en bij DWDD als boek van de maand uitgeroepen wordt. Maar als het zover is dan laat ik het weten!
En dan komt er meteen een einde aan die andere constante worsteling, hoe kom ik nou weer rond deze maand?
Vorm of vent. Nooit van gehoord maar ik heb dan ook geen universitaire studie gehad. ‘Vast zitten’ is heel vervelend en hoe meer je daarover inzit hoe beroerder het wordt. Letterlijk en figuurlijk afstand nemen wil soms helpen. Hoop wel dat er, ondanks de genoemde obstakels, een leesbaar en goed verkocht boek komt. Zal één van de eersten zijn die het koopt om je dagelijkse worsteling om rond te komen tot het verleden laten behoren en te genieten van je schrijfsel. Succes!
Wauw! Dat stimuleert om door te zetten.
wat een lieve reactie van die Peter!