Aanstaande zondag, 1 november, gaat het van start, een maand lang schrijven aan een verhaal. In tegenstelling tot wat ik hier eerder over zei ben ik nu van plan om inderdaad één verhaal in plaats van een serie korte verhalen te schrijven. Een extra uitdaging omdat ik heel erg van de korte baan ben. Ik schrijf het liefst zo kaal mogelijk.

Ik heb al jaren een heel vaag idee voor dat langere verhaal maar meer dan een paar flarden zijn het niet. ik ben wel heel nieuwsgierig naar hoe het gaat en wat eruit komt, en of er überhaupt iets uit komt. Iets min of meer logisch en de moeite waard om te lezen, voor mij en wellicht voor anderen. Maar daar ga ik me niet op richten. Geen extra druk om iets te presteren dat zich ook in de buitenwereld kan bewijzen.

Het boek No Plot? No Problem! heeft interessante tips en strategieën voor deze voorbereidingen en ook speciale hoofdstukken om te lezen tijdens de maand.

Zo heb ik een dagschema gemaakt waarin het zelfs gelukt is om 5 uur per dag in te ruimen voor dit project. Op papier in ieder geval, de praktijk moet zich nog bewijzen. 3 uur ’s morgens en nog 2 uur ’s avonds. Tussendoor kan ik dan koken, eten, naar buiten of mijn huis poetsen, yoga en andere oefeningen doen, lezen, slapen of wat er nodig is voor mij op dat moment.

Om een extra stok achter de deur te hebben heb ik ook de dagelijkse aantal woorden erbij vermeld en dit aan een aantal mensen opgestuurd. Het gemiddelde aantal woorden om na 30 dagen op 50.000 te komen is 1.667. Best veel.  Ik zal ook hier verslag doen van mijn vorderingen.

Voor een indruk: dit blogje telt 298 woorden.