‘Een goede buur is beter dan een verre vriend’ luidt het spreekwoord en ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Buren zijn immers in principe dichtbij, vooral als je dicht op elkaar woont. Buren te over, boven, naast en onder je. Of in mijn geval: boven, schuin boven en naast, in totaal 6 huishoudens.

Slechte buren zijn helaas ook dichtbij en in mijn geval altijd thuis. Niet dat ze per se onaardig zijn tegen mij maar dat zijn ze wel tegen elkaar.

Zeer regelmatig hebben ze heftige ruzie met schreeuwen, schelden en klappen. Uiteraard ’s nachts en zeer hoorbaar voor mij. Van alle lawaaioverlast is ruzie en vechten wel een van de ergste. Het is niet alleen lawaai waar je last van hebt maar je voelt de spanning. Het is eng. De politie bellen is geen optie juist omdat het de buren zijn en met agressieve mensen wil je geen ruzie. Ik niet in ieder geval.

Naast lawaai is er ook de stank. Omdat deze mensen besloten hebben dat het binnenshuis roken wel erg vies is roken ze op het balkon, precies boven mijn slaapkamer. En dat waait dus bij mij naar binnen want ik heb het raam altijd open want ik heb erg veel behoefte aan frisse lucht. En dan krijg je dit.

Deze mensen lijken nooit te slapen. Of het nou 11 ’s avonds is of 4 uur ’s nachts, ruzie en roken gaan altijd door.

Gelukkig slik ik amitriptyline om te kunnen slapen maar dat is helaas niet altijd voldoende om deze overlast buiten te sluiten.