Laatst stond ik ergens op iemand te wachten en besloot te proberen over de bovenkant van een laag hekje te lopen. Er is altijd wel iets te doen, waar je ook bent, is deel mijn levensfilosofie.

Dat lopen over dat hekje viel nog niet mee maar na een minuut of 20 had ik toch een idee van hoe het moest. Langzaam en geconcentreerd je voeten recht vooruit plaatsen, proberen met je hele zool grip te krijgen en je armen gebruiken voor meer stabiliteit.

Sinds ik lang geleden met mijn hoofd op een stoeprand klapte en daarbij een schedelbasisfractuur opliep is mijn evenwichtsorgaan een beetje van het padje dus dat maakte deze oefening nog een stukje spannender.

Op mijn, zoveel mogelijk, dagelijkse wandeling door het bos ben ik nou ook aan het oefenen. Op boomstammen en takken. Dit is iets heel anders dan dat rechte metalen hekje. Omgevallen boomstammen zijn grillig van vorm en dikte, er lopen andere beestjes over die ik het liefst niet vermorzel. Soms klapt een stam om of rolt weg. Mos maakt hem glad en de schors laat soms los. Hij breekt of je zakt door een vermolmd stuk. En er zijn obstakels en brandnetels. Never a dull moment. Het is een goede focusoefening.

Ik ben altijd bezig te trainen. Mijn lichaam sterker, soepeler en gezonder te krijgen. Mijn geheugen verbeteren. Meer kennis en ervaringen opdoen. Mijn uithoudingsvermogen en weerstand vergroten. Tegen kou, hitte honger en ander ongerief kunnen zonder van slag te raken of erg te lijden. Op deze manier word mijn veerkracht groter waardoor ik steeds beter bestand ben tegen het leven, de omstandigheden waar ik tegen aanloop. Zo word ik soepel en sterk van lichaam en geest. Zodat ik uiteindelijk alles aankan zonder mijn evenwicht te verliezen.