Zodra ik hoorde van dit boek wist ik dat ik het moest lezen. Voor mezelf, zo vaak komt het immers niet voor dat ik mezelf kan herkennen in een boek, dat ik gerepresenteerd word als non-binair persoon. Ik ging ervan uit dat de auteur deels dezelfde ervaringen en route gevolgd had als ik omdat ik die al kende als radiopresentator en al het een en ander had opgevangen. 

Die herkenning vond ik inderdaad volop. Dat was fijn maar het bleek al snel tijdens het lezen dat ik niet per se de doelgroep ben. En dat is goed. De mensen die aangesproken worden in Een zee van ruimte zijn juist de mensen die niet dezelfde ervaringen hebben, die niet de gevoelens van vervreemding, van onbehagen, twijfels en onzekerheden kennen van het niet thuis voelen in je lichaam en in de maatschappij. In een wereld die helemaal ingericht is als een simpele versie van zwart of wit, man of vrouw, home of hetero, cis of trans. Dat is een sterk vereenvoudigde versie van de werkelijkheid. Dat de wereld in het echt niet zo is toont Rense aan door veel voorbeelden uit de mensenwereld en de overige natuur te noemen. Er zijn zoveel grijstinten en kleuren buiten dit binaire wereldbeeld. 

Tegelijkertijd is er zoveel angst en haat voor alles wat anders is, voor mensen die zich niet thuis voelen in deze beperkte visie en ideeën over de wereld. En die haat en angst of wat het dan ook is, nemen in hoog tempo toe. Alsof alle ellende in de wereld komt door die paar mensen die afwijken van de norm en gewoon zichzelf willen zijn. 

Rense neemt niet alleen ruimte in, door zich uit te spreken op radio en tv, door dit boek te schrijven, maar neemt ook stelling. Tegen de haat, van terfs (trans-exclusionary radical feminists (trans-uitsluitende radicale feministen)), the one who shall not be named, politici en zoveel anderen die geen idee hebben wat ze zeggen en wat ze aanrichten. Tegen vrouwenhaat, wit privilege en kolonialisme. En voor zachtheid, verbinding en lief zijn voor elkaar. 

Een zee van ruimte is persoonlijk verslag van een leven waarin de auteur gezien en behandeld werd als vrouw, een leven waarin die lesbisch deed (Renses woorden) en naar manieren zocht om een zo min mogelijk vrouwelijk lichaam te hebben, o.a. door extreem te sporten en zichzelf uit te hongeren. Het gaat uiteraard ook over genderdysforie en de euforie na bepaalde behandelingen. Hoe je eindelijk jezelf durft te laten zien, in diens geval eindelijk ook programma’s op tv te presenteren. Hoe je rechtop gaat staan, in de spiegel durft te kijken. Daarnaast is het ook nog eens een liefdesverhaal. 

Het is veel breder dan alleen het persoonlijke verslag van bewustwording en transformatie. Het gaat over politiek, natuur, kunst, wetenschap en literatuur. Door het hele boek staan citaten van schrijvers, onderzoekers en anderen die een mening en/of ervaringen hebben die de moeite waard zijn om te overdenken en nader te bestuderen. Rense is niet alleen uitgegaan van diens eigen kennis en ervaring maar heeft zich breed verdiept en weet al die kennis op een plezierige manier te verweven met het persoonlijke. Het boek is prettig toegankelijk en leest makkelijk terwijl je er tegelijkertijd veel van opsteekt en het je aan het denken zet. 

Het is belangrijk dat mensen die al een stem en een publiek hebben zich uitspreken. Het is bijzonder moedig als mensen zich kwetsbaar opstellen. Ook, en juist misschien wel vooral, als je al een bekend persoon bent. Tegelijkertijd zal een bekende naam meer mensen aanspreken, zo werkt het in deze wereld nou eenmaal. Daar kunnen we allemaal van profiteren.  

Uitgever: atlas contact
ISBN: 9789045049380