Druk, druk, druk

Al een aantal jaar is het heel interessant om druk, druk, druk te zijn. Druk met de combinatie werk, of liever nog carrière, gezin, vrienden, relatie, reizen, sporten en gezond eten. Een volle agenda is nog steeds een statussymbool voor veel mensen.

Ik heb het ook altijd druk al heb ik van bovenstaande bezigheden alleen het gezond eten en een paar vrienden. Maar toch ben ik altijd bezig, vooral in mijn hoofd. En tegelijkertijd ben ik altijd op zoek naar rust, vooral in mijn hoofd.

Ik heb het druk met dingen die ik nog wil en moet doen maar die op de een of andere manier (nog) niet lukken, hele lijstjes van praktische dingen als opruimen en schoonmaken van mijn huis, afwassen, boodschappen doen, de belastingaangifte, het onderhouden van mijn tuin, het schrijven van verhalen, het bedenken van een roman, het glas en oud papier wegbrengen, al die boeken die ik nog wil lezen, de fiets die gerepareerd moet worden, de krant lezen en nog veel meer. En dan moet ik het liefst ook nog bewegen, naar buiten, contacten onderhouden.

Mensen met chronische pijnen en andere lichamelijk en/of geestelijke ellende hebben minder tijd en energie. Minder tijd omdat ziek zijn vaak een belemmering is voor alles dat je nog wil en moet doen en gewoon tijd kost. Tijd waarin je in bed ligt of op de bank hangt terwijl het hoofd ondertussen verder maalt met wat er nog allemaal gedaan moet worden. En minder energie omdat ziek zijn veel energie kost.

Mensen met ADD hebben dan ook nog heel veel moeite die dingen, die voor veel mensen zo simpel zijn, te doen.

Al dit gedoe kost je relaties, banen, vriendschappen. Omdat mensen je niet begrijpen of omdat ze dingen van je vragen die je niet kan geven, hoe graag je ook zou willen. Dat geeft dan weer extra druk want je wil wel maar het lukt niet, je doet je best maar je faalt weer.

Daar word je dan weer somber van waardoor alles nog lastiger wordt. Dan is het wel eens heel moeilijk niet alles op te willen geven en maar met je hoofd onder de dekens en de gordijnen dicht in bed te blijven liggen tot het allemaal voorbij gaat. Tot er vanzelf rust komt.

Een gedachte over “Druk, druk, druk”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.