Gisteren een blotevoetenboswandeling gemaakt, lekker rustig was het, iedereen lag denk ik op apegapen. Ik heb zelf ook heerlijk op een bankje onder de bomen gelegen en geluisterd naar de vogeltjes.

Op het zand dat al een tijdje in de zon lag kon ik nog maar nauwelijks lopen, zo heet. Later toen ik thuis kwam bleven mijn voetzolen zeer doen, volgens mij zijn ze gewoon verbrand. Sindsdien heb ik de hele tijd dat liedje in mijn hoofd. Ik zal jullie mee laten genieten.

Het permacultuurweekend in België heb ik afgezegd, te bang om ziek te worden, migraine te krijgen in die hitte en dan nergens heen te kunnen. Moeilijke beslissing, niet alleen omdat ik er graag heen wil maar ook omdat ik al zoveel in mijn leven heb moeten afzeggen vanwege hoofdpijn en andere ellende.

Altijd voelt het toch weer als falen. Balen.