Zelf doen

Dit schijnen mijn eerste woorden geweest te zijn, of in ieder geval sprak ik ze al vroeg in mijn leven. Ik kan het me zelf niet heel erg goed herinneren, ook niet wat het dan was dat ik zelf wilde doen maar ik herken het wel. Nog steeds.

In de punktijd was DIY (do it yourself) een motto waar ik me uiteraard direct verwant mee voelde. Toen ging het over zelf muziek maken en uitgeven, zelf je kleren ontwerpen en maken, zelf je leven inrichten.

In mijn leven ben ik dit principe trouw gebleven voor zover het mogelijk en leuk was. Zelf mijn haar knippen of scheren (het laten doen door iemand die je kent valt hier ook onder), zelf een boek schrijven en uitgeven, zelf, een deel van, mijn voedsel verbouwen en verzamelen, zelfstudie.

Zelf geld verdienen stond ook altijd op dat lijstje, onder het kopje nog willen. Dit is helaas onmogelijk gebleken. Vooral dankzij ziekten, pijn en gebrek aan energie maar ook een gebrek aan bluf, lef, arrogantie om mijzelf te kunnen verkopen. Al wil ik het nog steeds wel.

Ook het mezelf genezen staat nog steeds onder datzelfde kopje.

Het is frustrerend om telkens tegen je lichamelijke en andere beperkingen aan te lopen maar nog frustrerender is het om afhankelijk te zijn. Afhankelijkheid brengt altijd angst met zich mee. Wat nou als die ander, de staat, je ouders, partner, er geen zin meer in heeft? Vindt dat je het maar zelf moet doen. En je wilt het wel maar het lukt je niet. Wat dan?

Een gedachte over “Zelf doen”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.