Regels zijn regels

Onlangs keerde ik huiswaarts na een wandeling met vrienden en familie. Op het station van een kleine provincieplaats in het zuiden des lands waar wij allemaal over moesten stappen, besloten we nog even op een terrasje een biertje te drinken. Het zonnetje scheen. We waren moe maar voldaan en in een uitstekende stemming.

Dit station had dichte poortjes maar het leek me niet nodig uit- en opnieuw in te checken als ik toch zo weer verder ging. Geen zin ook om opnieuw het instaptarief te moeten betalen. In een opwelling liep ik achter iemand aan door een poortje, niets aan het handje.

Dacht ik.

politie of ns of beide?
politie of ns of beide?

Meteen werd ik in mijn kraag gegrepen door een paar mannetjes in uniform. Er stond NS op maar als iemand mij zou zeggen dat het politie was zou ik je meteen geloven. In een flits zag ik handboeien, kistjes, kogelvrije vesten en wapens. Over dat laatste ben ik niet helemaal zeker maar ze zagen er dreigend genoeg uit.

‘Dat is niet de bedoeling’ zei degene die mij vasthield. ‘Die poortjes staan er niet voor niets.
Ik begon uit te leggen over het terrasje, dat ik zo weer verder zou reizen en dat ik niet de noodzaak van het poortje in dit, mijn, geval zag.

Hij zag dat anders. ‘U bent verplicht de faciliteiten te gebruiken waarvoor ze bedoeld zijn.’

‘Ja maar, ben ik dan strafbaar als ik niet uitcheck?’ Nu wilde ik het weten ook. Dat was niet zo begreep ik, of wel? Ik weet niet precies meer wat hij zei. Mijn moeder bemoeide zich ermee en nog drie mannen vermomd als agenten kwamen dreigend om ons heen staan. We kregen een lesje over hoeveel minuten je je buiten de hekken mag begeven zonder opnieuw instaptarief te moeten betalen. Maar vooral dat het de bedoeling was de regels te volgen.

Maar als dat het principe wordt, dat je de regels volgt omdat die er nou eenmaal zijn en niet omdat ze nut hebben, hoe zinnig is dat dan? Als de regels belangrijker zijn dan de reden, het doel waarvoor ze ooit bedacht zijn slaan we dan niet met zijn allen een verkeerde weg in? Gaat het er dan alleen nog maar om de uitgestippelde banen te volgen, niet zelf na te denken maar blindelings te volgen?

biertjes op terras
biertjes op terras

Mij trekt het niet die slaafsheid, ik denk zelfs dat het gevaarlijk kan zijn als niemand meer nadenkt over nut en noodzaak van alles. Of denk ik teveel na? Ben ik te eigenwijs? Kan iemand überhaupt te eigenwijs zijn? In ieder geval had ik weer genoeg stof tot overpeinzing en niet te vergeten materiaal om over te schrijven. Wat me misschien nog wel het meest stoorde was de serieusheid. Geen greintje humor of (zelf)spot. Van hun kant dan hè. Dat lijkt me een zwaar leven. Dan liever met een biertje op het terras lachen om wat we nu weer beleefd hebben.

Een gedachte over “Regels zijn regels”

  1. Wat een onzin zeg, ze voelde zich samen zeker sterk en vonden het nodig om zich te laten gelden.
    Wisten zeker niet dat regels er zijn om soepel mee om te gaan,

    Jammer dat ik dit gemist heb Mirjam, was er graaag bij geweest.
    Hebben we toch nog te snel de trein naar huis genomen…haha.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.