In zelfquarantaine. Nog 12 dagen te gaan als ik het letterlijk zou nemen. Quarantaine betekent immers afzondering voor veertig dagen, ook wel gebruikt in de betekenis van wapenstilstand. Onderhand hoop ik dat ik aan veertig dagen genoeg heb.
Lees verder Dag 28Dag 23
In zelfquarantaine. Hoewel ik afgelopen week een keer naar het bos tegenover mijn huis ben geweest omdat ik thuis helemaal flipte. Daar zoveel mogelijk alle andere mensen trachten te ontwijken. Iets waar ik gelukkig getraind in ben.
Lees verder Dag 23Dag 14
Vandaag is dag 20 van onze fietstocht van de Nederlandse grens via de Duitse waddenkust en dan dwars doorsteken naar het oosten om in Puttgarden de boot naar Denemarken te nemen en dan naar het westen via diverse Deense eilanden terug naar huis. De zon schijnt al de hele weg dus we zijn al superbruin. En blij natuurlijk want vakantie, de hele dag buiten fietsen, lekker onderweg allerlei nieuwe veganistische hapjes uitproberen, alle biowinkels afstruinen en leuke mensen ontmoeten.
Lees verder Dag 14De grote wil – Nicolien Mizee
We schrijven in deze woelige tijden niet alleen geschiedenis maar ook literatuur. En we leven literatuur, wereldliteratuur. Iemand wil iets, dat gaat mis en dan gebeurt er iets anders. Dat is de basiswet voor elk goed verhaal volgens Mizee en dat is letterlijk wat er nu in het echt, met ons allemaal gebeurt.
Lees verder De grote wil – Nicolien MizeeAlleen thuis
Voor veel mensen die, net als ik, lijden aan iets chronisch; ziek, moe, depressief of behept met iets anders dat leven in deze maatschappij moeilijk maakt, verandert er minder deze dagen dan voor de doorsnee ‘gezonde’ persoon.
Lees verder Alleen thuisZomaar wat gedachten op een vroege ochtend in een tijd van crisis en mogelijkheden
Het nieuwe normaal
De hele wereld is nu anders dan we die tot nu toe kenden, en zij zal anders blijven. En dat zal dan weer normaal aan gaan voelen. Tot er weer iets drastisch gebeurt dat ons van onze sokken zal blazen omdat we het niet aan zagen komen. Of wel zagen maar niet wilden zien.
De schaker en het meisje – Alex Reeve recensie
De schaker en het meisje is een klassieke whodunnit maar dan net even anders. Een meisje, Maria, verdwijnt zonder een spoor achter te laten. Leo Stanhope weet zeker dat haar iets overkomen is, ze is zijn vriendin en zou hem nooit zomaar laten zitten.
Lees verder De schaker en het meisje – Alex Reeve recensiePlastic thee
Iedereen kent ondertussen wel de plastic soep, een heerlijk mengsel van plastic en ander afval, visnetten, restanten kleding, cosmetica en verzorgingsproducten, fijnstof van verkeer, weggegooid spul en nog veel meer. Dit alles samengeklonterd tot een drijvende massa met een geschatte oppervlakte van 700.000 km2 tot meer dan 15 miljoen km2 in de Grote oceaan. Een variëteit van grote brokken tot micro- en nanodeeltjes.
Lees verder Plastic theeBenedenwereld – Robert Macfarlane recensie
Reizen in de diepe tijd
Eindelijk is het me gelukt een boek van Macfarlane te lezen. Er staat er al jaren een in de kast te wachten maar deze nieuwe was eerst aan de beurt, geïntrigeerd als ik was door het onderwerp. Macfarlane schrijft over landschappen dus over natuur, en mensen. Benedenwereld duikt onder het landschap, de bodem in. En die bodem blijkt helemaal niet zo ‘rotsvast’, zo solide te zijn als ik dacht.
Lees verder Benedenwereld – Robert Macfarlane recensie(Niet) gelezen in 2019
Het afgelopen jaar heb ik 63 boeken gelezen. Een stuk of 5 boeken heb ik weggelegd omdat ze me niet genoeg boeiden. Minder gelezen dan ik had gepland en beduidend minder dan ik er in 2019 in mijn bezit heb gekregen, dat waren er 138. Op die manier wordt de stapel alleen maar hoger.
Lees verder (Niet) gelezen in 2019