Op de radio

Nadat afgelopen maandag, 4 december 2017, mijn blog in de volkskrant werd geplaatst is er het een en ander gebeurd. Niets schokkends of zo maar er kwamen wel reacties op. Ik heb blijkbaar een gevoelige snaar geraakt. Sander Kok schreef een vervolgstukje in dezelfde krant, Het is tijd voor de emancipatie van de verlegen mens en ik kreeg een verzoek voor een radio-interview.

Dit laatste stelde mij voor problemen en maakte een wirwar van gevoelens bij mij los. Met name angst en stress maar ook iets van ijdelheid. Een mens is nooit alleen maar schuchter of alleen maar bang.

Ik worstelde met nog meer dan alleen mijn emoties. Het was vreemd om iets over dit onderwerp te schrijven, en ik had het daarmee uiteraard over ook mijzelf, en dan uitgenodigd te worden om erover te komen praten. Het heeft iets tegenstrijdigs. Praten, brrr, op de radio komen, nog veel meer brrr.

Aan de andere kant is het nodig dat deze dingen ook gezegd worden en dan het liefst door mensen die er mee te maken hebben, die er onder lijden. De mensen dus die liever zwijgen, schrijven, luisteren en aan de zijlijn staan dan alle aandacht krijgen. Een dilemma dat ik alleen maar op kon lossen door diep bij mijzelf naar binnen te kijken. Wat wil ik zeggen en hoe ver ben ik bereid, en in staat, daarvoor te gaan?

In de studio met Frans van der Beek en Eddy Esman
In de studio met Frans van der Beek en Eddy Esman

Ik ben gegaan. De drempel was redelijk laag: een relatief klein radiostation, geen webcams, geen discussies met ’tegenstanders’ maar een informatief gesprek waarin ik de dingen nog eens voor het voetlicht kon brengen. Ik ben gegaan om te kijken waar mijn persoonlijke grenzen liggen en of ik die op kan, en wil, rekken.

Het gesprek ging goed, dat was fijn maar het kostte wel wat.
Voor het gesprek dat uiteindelijk een uur duurde was ik vijf uur van huis. Moest ik me door hagel- en sneeuwstormen slaan om met bus, trein en tram te kunnen reizen. De uren voor mijn vertrek kon ik alleen maar door mijn huis ijsberen van de zenuwen. De nacht ervoor en die erna heb ik nauwelijks geslapen. Door de stress en vermoeidheid werd mijn pijn erger. En van schrijven en lezen kwam het al helemaal niet meer.

Ik heb mijn grenzen gevonden. Denk ik.

Voor wie benieuwd is naar de uitzending. Deze wordt dinsdag 12 december 2017 uitgezonden via amsterdamfl.nl

2 gedachten over “Op de radio”

  1. Beste Haas,
    Ik met veel interesse je bericht gelezen ,jammer genoeg niet dat in de volks krant,
    Wat een overwinning op je zelf en dapper dat je dit ook nog met de familie wilt delen.
    Wat mij op viel angst, onzekerheid ,slapeloosheid,stress e,d
    Met andere woorden je gedachten waren de baas over jou dat is eigenlijk jammer hierdoor kon je niet genoeg genieten van wat je zelf te weeg hebt gebracht dat zal beslist niet de bedoeling zijn geweest.Tip van mij probeer in het hier en nu te blijven wat geweest is kan je niet veranderen .Je mind zal je steeds proberen te beïnvloeden .probeer het de baas te zijn .
    Hoe?Laat sommige zaken los Loslaten is niets anders dan anders denken ,je kunt ook anders vasthouden.Probeer ook een s andersom te denken b.v. stel dat je God tegen zou komen en hij zou vragen Hoe was het in het paradijs. Je weet ook hoe mooi het hier in de natuur kan zijn.Wees je bewust dat er nog zoveel moois is, stel je hier voor open wees bewust bezig en stel je open voor dit alles dan krijg je ruimte in je geest
    en dat is de essentie voor jou.Dit is uit mijn hart geschreven kijk maar wat het je doet ,het is altijd goed en zeg soms tegen jezelf moge ik gezond zijn ,of moge ik gelukkig zijn .Met harte groet ome Leo

Laat een antwoord achter aan leo Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.