Met T. ging ik regelmatig naar het museum. Nu heb ik een wat moeizame relatie met kunst, ik snap het vaak niet of ik weet niet wat ik ervan moet vinden maar met T. was het leuk. Zij weet veel en kon me dingen laten begrijpen, mijn ogen werden geopend en ik heb er veel van geleerd. Dat ik een museumjaarkaart had was dus logisch en zinnig.

Nu ga ik nooit meer naar een museum en heb die kaart dus niet opnieuw verlengd. Dat scheelt weer een hoop geld.

Gisteren was de laatste dag dattie geldig was en hij bleek ook toegang te kunnen verschaffen tot de Botanische tuinen. Daar was ik nog nooit geweest maar een paar vrienden van mij wel en zo gingen we met zijn vieren. J. in de rolstoel die K. duwde zodat hij zijn overschot aan energie kwijt kon. De regen negeerde we.

Ik vond het allemaal wel aardig, K. wist een hoop dus dat was leuk. Maar echt interessant vond ik het pas worden bij de eetbare planten, de heilzame- en de heksenkruiden. Hier wist ik weer meer van en ik heb de anderen van alles laten proeven en ruiken. We hebben onze buikjes (bijna) rond gegeten aan zwarte bessen, een soort frambozen, aardbeien en nog zo het een en ander.

We hebben eigenlijk van alles gedaan wat achteraf helemaal niet de bedoeling was: zaadjes verzamelen, fruit oogsten, stenen gezocht, met de dinosaurus spelen, in de bamboe klimmen.

Voor een groente-en-andere-eetbare-plantenfreak die ik ben was dit een soort paradijs, letterlijk een luilekkerland. Ik zag groenten die ik helemaal niet kende en waar helaas geen bordjes bijstonden. En ik zag ook eindelijk de nine star broccoli, die bij mij nooit opkomt, in levende lijve.

En dan was er ook nog het winkeltje waar ik aan het begin wel zes boeken zag die ik wilde kopen. Maar toen we eindelijk uitgespeeld waren en aan de taart, toilet en boeken kopen toe waren was alles dicht. Binnenkort moet ik dus zeker een keer terug, dan betaal ik die 7,50 wel, om weer te oogsten.