– De bus die rechtstreeks naar het ziekenhuis gaat rijdt 4 keer per dag, alle vier de ritten zijn tussen 7 en 9 uur ’s morgens. Hij zat de afgelopen dagen propvol met zo op het eerste gezicht vooral veel personeel, studenten en een paar patiënten. Afgelopen maandag was hij meer dan 5 minuten te vroeg. Lees verder O & o 28 februari 2018
Categoriearchief: ziek zwak en misselijk
Van die dagen
Vandaag is het zo’n dag om zo snel mogelijk door te komen en te vergeten maar mijn tempo is als een bejaarde slak op vakantie. Lees verder Van die dagen
Voor een stralende gezondheid
Kleine getatoeëerde puntjes op de huid moeten gelijkvallen met gekleurde lichtstralen om de precieze plekken te kunnen lokaliseren waar de straling moet binnendringen. Het luistert nauw. Armen omhoog in steunen naast het hoofd, bril af, ontbloot bovenlijf, een borst naast een rauw en rood vlezig slagveld. Stil in de goede positie blijven liggen. Lees verder Voor een stralende gezondheid
Ik wil mijn stokjes terug
Al vroeg kwam ik in de overgang, halleluja, steeds minder bloedingen met heftige pijnen, krampen en stemmingswisselingen. En steeds minder hoofdpijn en migraine. De opvliegers die ik er voor in de plaats kreeg zijn in vergelijking een lachertje en als het had gekund zou ik dit voor alle ellende begon, ergens in mijn pubertijd, al geregeld hebben. Waarom moet iemand hier doorheen heen als ze van te voren al weet dat ze geen kinderen wil? Waar kan ik een klacht indienen? Lees verder Ik wil mijn stokjes terug
Goed nieuws
Afgelopen maandag schreef ik dit blogje. Ik schreef er twee versies van, een met goed nieuws en een met slecht nieuws zodat ik meteen de juiste kon plaatsen ongeacht de stemming waarin ik na het gesprek zou verkeren. Uiteindelijk bleken ze vrijwel hetzelfde geworden, met een aanzienlijk verschil natuurlijk: de titel en een paar kleine dingen. Dat jullie deze lezen betekent dus goed nieuws, geen kanker! Lees verder Goed nieuws
Een kleine maar spannende wandeling door de stad
Een paar dagen geleden was het dan zover, ik ging weer naar huis! Mijn spullen werden door Johanneke met de fiets gebracht en zelf ging ik met de bus. Ik mag immers nog steeds niet fietsen.
Lees verder Een kleine maar spannende wandeling door de stad
Flatline
Voor het eerst in mijn geschiedenis met mijn stappenteller vertoont de grafiek een Flatline. Het aantal stappen elke dag van de afgelopen week is afgerond nul. Ik ben bewegingstechnisch dood. Lees verder Flatline
Uit het ziekenhuis
Dit was mijn oorspronkelijke plan: ik word ’s morgens al vroeg geopereerd, een eenvoudige ingreep, waarna ik ’s avonds met de bus naar Johanneke zou gaan omdat je nou eenmaal niet alleen mag zijn de nacht na een narcose. Daarna zou ik lekker in mijn eigen huisje voor mijzelf zorgen, veel boeken lezen en een aantal verhaalideeën uitwerken. Die drie weken niet fietsen en niet werken leken me belachelijk overdreven en ik was dan ook niet van plan me daar aan te houden. Lees verder Uit het ziekenhuis
In het ziekenhuis
Ik kan er vandaag niet omheen af te wijken van het genderneutrale karakter van deze blog. Hij is ook een stuk langer dan ik gewend ben. En, ook uniek, met min of meer herkenbare foto’s van mijzelf. Lees verder In het ziekenhuis
Opstaan
In het kader van het motto van deze blog: vallen, opstaan en weer doorgaan een stukje over mijn opstaan elke ochtend. Lees verder Opstaan