Categoriearchief: lichaam en geest

The ABC’s of LGBT+ – Ashley Mardell

the abc's of lgbt+
the abc’s of lgbt+

De term LGBTQAI+ duikt steeds vaker op, soms de korte variant LGBT, soms een nog langere variant, maar wat betekenen al die letters eigenlijk en over wie gaan ze? Dat en nog veel meer wordt duidelijk uitgelegd in dit vrolijke boek van Ashley Mardell, een vlogger die op YouTube een serie filmpjes plaatst over dit onderwerp. Lees verder The ABC’s of LGBT+ – Ashley Mardell

Ik wil mijn stokjes terug

Al vroeg kwam ik in de overgang, halleluja, steeds minder bloedingen met heftige pijnen, krampen en stemmingswisselingen. En steeds minder hoofdpijn en migraine. De opvliegers die ik er voor in de plaats kreeg zijn in vergelijking een lachertje en als het had gekund zou ik dit voor alle ellende begon, ergens in mijn pubertijd, al geregeld hebben. Waarom moet iemand hier doorheen heen als ze van te voren al weet dat ze geen kinderen wil? Waar kan ik een klacht indienen? Lees verder Ik wil mijn stokjes terug

Voor altijd een zwervend bestaan

Doordat ik de dood ineens bijna recht in de ogen keek, gelukkig is hij nu weer op ruime afstand geraakt, ging ik erover nadenken. Over hoe het verder met mij zou moeten als ik eenmaal zover kwam. Want ik ben dan wel onsterfelijk totdat bewezen is dat dat niet zo is, toch wil ik ook rekening houden met wat na het eventuele overlijden met mij moet gebeuren. Begraven of cremeren is dan de eerste vraag. Lees verder Voor altijd een zwervend bestaan

Goed nieuws

Afgelopen maandag schreef ik dit blogje. Ik schreef er twee versies van, een met goed nieuws en een met slecht nieuws zodat ik meteen de juiste kon plaatsen ongeacht de stemming waarin ik na het gesprek zou verkeren. Uiteindelijk bleken ze vrijwel hetzelfde geworden, met een aanzienlijk verschil natuurlijk: de titel en een paar kleine dingen. Dat jullie deze lezen betekent dus goed nieuws, geen kanker! Lees verder Goed nieuws

Uit het ziekenhuis

Dit was mijn oorspronkelijke plan: ik word ’s morgens al vroeg geopereerd, een eenvoudige ingreep, waarna ik ’s avonds met de bus naar Johanneke zou gaan omdat je nou eenmaal niet alleen mag zijn de nacht na een narcose. Daarna zou ik lekker in mijn eigen huisje voor mijzelf zorgen, veel boeken lezen en een aantal verhaalideeën uitwerken. Die drie weken niet fietsen en niet werken leken me belachelijk overdreven en ik was dan ook niet van plan me daar aan te houden. Lees verder Uit het ziekenhuis